خداى مهربان، پس از بیان بزرگ ترین نعمت الهى، یعنى رسالت پیامبر عظیم الشأن اسلام که مردم را با تعلیم و تزکیه به راه صحیح هدایت مى کند، مى فرماید: «فَاذْکرُونِى أَذْکرْکمْ وَ اشْکرُوا لِى وَ لَا تَکفُرُونِ »؛ ۱ «پس به یاد من باشید تا به یاد شما باشم. و شکر مرا گویید و (در برابر نعمتهایم) کفران نکنید.»
بدیهى است که منظور از این آیه، وجود یک حالت عاطفى میان خدا و بندگان نیست، آن گونه که در میان انسانها معمول است که به همدیگر مى گویند: «به یاد ما باشید تا به یاد شما باشیم»؛ بلکه اشاره به یک اصل تربیتى و تکوینى است. «به یاد من باشید» یعنى به یاد ذات پاکى که سرچشمه تمام خوبیها و نیکیها است، باشید و بدین وسیله روح و جان خود را پاک و آماده پذیرش رحمت پروردگار سازید. توجه به این ذات پاک، بنده را در فعالیتهایش مخلص تر، متحدتر و نیرومندتر مى سازد. ۲
بقیه در ادامه مطلب...
راه اندازی کانال تلگرام عاشوراییها