همراه با معصومین علیهم السلام

موارد ویژه

1)مولود قرآن خوان !

عباس بن عبدالمطلبروايت كرده زمانى كه على بن ابيطالب (عليه السلام ) بدنيا آمد قندانه او را به دستحضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم دادند. حضرت على (عليه السلام ) به تلاوت آياتاوليه سوره مؤ منون و آيات بعدى آن پرداخت و وقتى به آيهاولئكهم الوارثونرسيد رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: به خدا قسم ! كه اى على (عليه السلام ) تو امير ايشان مى باشى .⁽¹⁾

2)كودك بت شكن

حضرت على (عليهالسلام ) دوران كودكى خود را مى گذرانيد. روزى پدرش ابوطالب نزد همسرش فاطمه بنتاسد آمد و گفت : على (عليه السلام ) را ديدم كه بتهاى بت پرستان را مى شكند. مىترسم كه بزرگان قريش با خبر شوند و به او آسيب برسانند، فاطمه مادر على گفت : شگفتامن خبرى عجيب تر از اين به تو بدهم آن هنگامى كه على (عليه السلام ) بچه بود و دررحم من قرار داشت روزى كنار كعبه رفتم به طواف كعبه ، قصد پرستش خدا را كردم . بتپرستان ، بت هاى خود را در محلى در كنار كعبه گذاشته بودند. وقتى كه در طواف بهروبروى آن محل رسيدم على (عليه السلام ) در رحمم آنچنان دو پاى خود را فشار مى دادكه من از نزديك شدن به جايگاه بتها ناتوان مى شدم .⁽²⁾

3)تكلم على (ع ) در رحم مادر 

از هنگامى كهفاطمه بنت اسد به اميرالمؤ منين (عليه السلام ) حامله شد زيبايى چهره اش افزوده گشتفاطمه صداى فرزندش را از درون مى شنيد كه مى گفت:
لا الهالا الله ، محمد رسول الله ، به تختم النبوة و بى تختم الولاية ،خدايى جزالله نيست ، محمد پيامبر خداست ، با او نبوت و با من ولايت ختم مىشود
گاهى حضرت در شكم مادر خود با مردم بيرون سخن مى گفت حتى روزى بابرادر خود جعفر سخن گفت ، كه جعفر با شنيدن صداى على (عليه السلام ) از درون شكمفاطمه بنت اسد بيهوش روى زمين افتاد⁽³⁾

حدیث 1

وَ مَنْ نَظَرَ فى عُیُوبِ النّاسِ فَاَنْكَرَها ثُمَّ رَضِیَها لِنَفْسِهِ فَذاكَ الاَْحْمَقُ  بِعَیْنِهِ⁽⁴⁾
آن كه عیوب مردم را بنگرد و آن را ناپسند داند سپس براى خود روا داند احمق واقعى است.

حدیث 2

اِذا وَصَلَتْ اِلَیْكُمْ اَطْرافُ النِّعَمِ، فَلاتُنَفِّرُوا اَقْصاها بِقِلَّةِ الشُّكْرِ⁾⁵⁽
زمانى كه مقدمات نعمت ها به شما رسید، نهایت آن را با كم شكری از خود مرانید.

داستانی از حضرت

روزى حضرتاميرالمؤ منين على (عليه السلام ) در كوفه ، مركز حكومت خود، مردم را مخاطب قرارداد و فرمود:
يا اهل الكوفه اذا انا خرجت من عندكم بغيرراحلتى و رحلى و علامى فلان فانا خائن ...؛اى مردم كوفه ! اگر ديديد كه مناز شهر شما بيرون رفتم بغير از آن وضعى كه قبلا داشتم و لباس و خوراك من يا مركب وغلام من عوض شده و در مدت حكومت من يك زندگى مرفه ، براى خود درست كرده ام بدانيدكه من در حكومت ، به شما خيانت كرده ام⁽⁶⁾

پی نوشت ها:

منبع جدول فوق کتاب مفاتیح الجناح است.

1)        دايرة المعارف علوى ، ص 431، ج 10.

2)        بحارالانوار، ج 42، ص 18.

3)        بحارالانوار، ج 35، ص 27.

4)        و5) نهج البلاغه کلمات غصار

6)بحارالانوار، ج 41، ص 137.