ماه مبارک رمضان، ماه دعا و نیایش و بهترین فرصت برای طلب مغفرت و استغفار از خداوند متعال است.

حالات افراد مختلف در لحظه مرگ و ارتحال متفاوت خواهد بود و این مساله در آیات و روایات از سوی معصومین(ع) تشریح شده است.

 در یکی از این روایات، امام صادق(ع) پاسخ بسیار زیبایی در برابر این پرسش که آیا مؤمن از جان کندن خود ناراحت می‏‌شود؟ داده‌اند.

آن حضرت فرمودند: " نه، به خدا، زمانی که فرشته مرگ (عزرائیل) برای ستاندن جانش می‏‌آید، او بی‏‌تابی می‏‌کند. امّا عزرائیل به او می‏‌گوید: ای دوست خدا، بی‏‌تابی مکن؛ زیرا سوگند به آن که محمّد(ص) را برانگیخت، من از پدر مهربانی که به بالینت بیاید، با تو خوش‌رفتارتر و مهربانترم. چشمت را باز کن و بنگر.


حضرت فرمود: رسول خدا(ص)، امیرمؤمنان، فاطمه، حسن و حسین و امامان از نسل آن‌ها علیهم‏‌السلام، در برابرش نمایان می‏‌شوند و به‏ او گفته می‏‌شود: این رسول خدا و ... رفیقان و همرهان تو هستند ... در این هنگام، چیزی برای او خوشتر از این نیست که جان از بدنش جدا شود و به منادی بپیوندد1".


منبع روایت:


1- الکافی: 3 / 127 / 2 منتخب میزان الحکمة: 520 

رمضان به چه معنا است و حقیقت آن چیست؟

پاسخ اجمالی


رمضان در لغت به معنای شدّت حرارت، و حرارت سنگ، بر اثر شدّت حرارت خورشید آمده است. نیز گفته شده است که از «حرّ» گرفته شده که به معنای برگشت از بادیه به شهر می باشد. امّا در اصطلاح، رمضان نام ماه نهم از ماه هاى عربى و ماه روزه اسلامى و ماه نزول قرآن است. امام سجاد (ع) در توصیف ماه مبارک رمضان می فرماید: سپاس خداى را که از جمله آن راه های هدایت، ماه خود، ماه رمضان را قرار داد، ماه روزه، ماه اسلام، ماه طهارت، ماه آزمایش، ماه قیام، ماهى که قرآن را در آن نازل کرد، براى هدایت مردم ... و مشخص شدن حق از باطل.


بنابراین، می توان گفت ماه مبارک رمضان، ماه طهارت و ماه تخلق به اخلاق الاهی است، و حقیقت و باطن آن عبارت است از رسیدن به لقای خداوند، آزادی از خود؛ آزادی از خود حیوانی، و تولد خود الاهی.

امام جعفر صادق علیه السلام مى‏ فرمایند: دو فرشته منکر و نکیر نزد میت در هنگامى که دفن مى‏ شود، مى‏ آیند؛ در حالى که صداى آنها همانند رعد بلند آهنگ و چشمانشان همانند برقى سهمناک و خیره‏ کننده است، در این حال زمین را با دندان‏هاى خود زیر و رو مى‏ کنند و موهاى خود را مى‏ کشند؛ پس از میت مى‏ پرسند: پروردگار تو کیست؟ دین تو چیست؟
اگر او مؤمن باشد، مى‏ گوید: الله پرودگار من است و اسلام دین من. آنان به او مى‏ گویند: درباره مردى که از براى پشتیبانى شما بیرون آمده چه مى‏ گویى؟ م‏ی گوید: آیا از محمد(ص) پیامبر خدا مى ‏پرسید؟ مى‏ گویند: شهادت بده که او پیامبر خدا است. او مى‏ گوید: شهادت مى‏ دهد که او پیامبر خدا است. به او مى‏ گویند: بخواب! خوابى که در آن رویایى نیست.
قبرش را به اندازه نه ذراع توسعه مى‏ دهند و براى او، درى به سوى بهشت باز مى‏ کنند و او جایگاهش را مى‏ بیند.

اما اگر او کافر باشد، بر او وارد مى‏ شوند؛ در حالى که شیطان چونان دودى در کنار دیدگان او نشسته است. از او مى‏ پرسند: پرودگار تو کیست و دین تو چیست؟ درباره این شخص که برأى پشتیبانى شما بیرون آمده چه مى‏ گویى؟ مى ‏گوید: نمى‏ دانم! بین او و شیطان را خالى مى‏ کنند و بر او در قبر 99 مار بزرگ را مسلط مى‏ سازند که اگر یکى از این مارها در زمین نفس بکشد، هرگز درختى نخواهد رویید. و دیدگان او را به سوى آتش مى‏ گشایند و او جایگاه خود را در آن مى‏ بیند.

امام کاظم علیه السلام فرمود: « هنگام ورود مؤمن به قبر، بازرسان قبر [ با احترام] او را نشانند و سؤالاتشان را پرسند [ و چون پاسخ به نیکی شنوند] قبرش را تا چشم کار می کند، بگشایند و از طعامهای بهشتی برایش ‍[ارمغان] آورند.»


امام سجاد علیه السلام فرمود: « دریغا! ای فرزند آدم! غافلی؛ اما خدایت از تو غافل نیست. مرگ، شتابان سراغت می آید؛ تو را در می یابد؛ آنگاه تک و تنها به خانه قبر خواهی رفت و فرشتگان پرسش برای آزمونی سخت، نزدت می آیند و درباره ی پروردگار، پیامبر، دین، کتاب و امام از تو می پرسند. سپس از شمار عمر و چگونگی گذراندن آن و بعد، از به دست آوردن مال و چگونگی صرف آن خواهند پرسید»


امام صادق علیه السلام فرمود: « در قبر از پنج چیز [ دیگر، نیز] پرسیده می شود:


1- نماز، 2- زکات، 3- حج، 4- روزه، 5- دوستی اهل بیت علیهم السلام»

ماه مبارک رمضان و گرفتن روزه در این ماه پر فضیلت، دارای آداب و شرایطی است که برخی از آنها چنین است:

۱. دیدن هلال ماه: یکی از آداب ماه مبارک رمضان رؤیت هلال این ماه شریف است.

۲. خوردن افطار و سحری: خوردن افطار و سحری از سنت های ماه مبارک رمضان محسوب شده، تا جایی که در شریعت اسلام از «صوم وصال»؛ یعنی روزه ای که بدون خوردن افطار و سحری به روزه روز بعد متصل شود، نهی شده است.

۳. کثرت نماز، دعا، استغفار و صدقه: کثرت نماز، دعا، استغفار، قرآن و صدقه از دیگر آداب این ماه شریف است.

۴. روزه اعضا و جوارح بیرونی و درونی: در بین آداب روزه، مهم ترین آن روزه اعضا و جوارح بیرونی و درونی است. در تفسیر جامع به نقل از کافى، فقیه و تهذیب، از محمد بن مسلم روایت شده است که امام جعفر صادق (علیه السلام) به من فرمود: زمانى که روزه هستى پس باید گوش، چشم، زبان، دست، پا و پوست بدن تو روزه دار باشد.

۵. اهتمام ویژه به دهه آخر ماه مبارک رمضان: دهه آخر ماه مبارک رمضان، از ویژگی های خاصی برخوردار است. دو شب مهم قدر در آن قرار گرفته است، همچنین طبق سنت پیامبر (صلی الله علیه واله)، دهه اعتکاف محسوب می شود.

حمید علیمی از مداحان جوان و صاحب‌نام کشورمان که در حال حاضر در سوریه به سر می‌برد؛ ساعاتی پیش با حسن شمشادی گفتگویی دوستانه انجام داد که مشروح آن در ادامه آمده است. گفتنی‌است که این گفتگو توسط آقای حسن شمشادی خبرنگار صدا و سیما در دمشق انجام گرفته و ما متن آن را به نقل از صفحه فیسبوک ایشان نقل کرده‌ایم.

یک گفتگوی ساده و صمیمی ...

بدون هیچ گونه قضاوت و پیش داوری ....

چند روزی بود که شنیده بودم ، حمید علیمی ، مداح و ذاکر اهلبیت ( علیهم السلام ) ، به سوریه آمده .

می خواستم که تا وقتی که علیمی در دمشق هست ، بتونم ببینمش و گپی باهاش بزنم ، این اشتیاق زمانی بیشتر شد که خبر حضور علیمی در سوریه ، رسانه ای شد .

همه آنها که به وجود خدای یگانه اعتقاد دارند خواسته های کوچک و بزرگ خویش را از او می طلبند.

در آموزه های دینی ما تاکید فراوانی بر دعا کردن شده و خود خداوند نیز سفارش کرده تا او را بخوانیم .برخی از دعاها نیز مورد استجابت قرار می گیرد و برخی بنا به مصلحت هایی که خداوند بدان واقف است به اجابت نمی رسد.اما دعای سه نفر طبق فرموده امام صادق علیه السلام مستجاب است.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

سه دعا است که از خدا بازداشته نمی شوند ( مستجاب می شوند):

۱-دعا کردن پدر برای پسرش هرگاه که به او نیکی کند و دعای پدر بر ضرر پسرش هرگاه که پسر ،پدر را اذیت کند

۲- دعای مظلوم بر علیه کسی که به او ظلم کرده و دعای او به نفع کسی که او را باری کرده بود تا حقش را از ظالم بگیرد

۳-شخص مومنی که برای برادر مومنش دعا کند (البته)وقتی که به خاطر ما به او کمک کرده باشد و با او رفتاری برادرانه داشته است و دعای او بر علیه برادر مومنش وقتی که درمانده شده بود و برادر مومنش او را با این که توانش را داشت کمک نکند

(امالی طوسی ص ۲۸۰)

هر سه مورد فوق رابطه مستقیمی با حقوق متقابل پدر و فرزند،مظلوم و ظالم و توانگر و فقیر دارد .چرا که خداوند این سه گروه را بسیار گرامی داشته و از طرف مقابل نیز می خواهد تا حقوق آنها را مورد احترام قرار دهد.

1-تعداد ۱۰۱۵۰۳۰ نقطه در قرآن بکار رفته است-
2-تعداد ۵۰۹۸ محل وقف در قرآن وجود دارد   
3-تعداد ۳۹۵۸۶ عدد کسره در قرآن بکار برده شده است

4-تعداد ۱۹۲۵۳ عددتشدید در قرآن بکار برده شده است
5-بزرگترین عدد در سوره صافات آیه ۱۴۷ آمده که صد هزار می باشد.
6-کمترین حرفی که در قرآن بکار رفته حرف ( ظاء) می باشد
7-بزرگترین سوره قرآن دارای ۲۵۵۰۰ حرف می باشد
8-تعداد کلمات سوره تکویر برابر با تعداد سوره های قران است
9-سوره اخلاص به نسب نامه خداوند معروف است
10-سوره حمد دوبار بر پیامبر نازل شده یکبار در مکه و یکبار در مدینه
11: سوره عادیات منسوب به حضرت علی
12-: در سوره نساء به قوانین ازدواج اشاره شده است
13-آیه ای که سر بریده امام حسین (ع) در شام تلاوت نمود آیه ۹ سوره کهف می باشد.
14-در آیه ۶ سوره مائده مراحل وضو بیان شده است
15-حضرت سلیمان نخستین شخصی بود که بسم الله الرحمن الرحیم نوشت.
16-حضرت ادریس (ع) اولین شخصی بود که لباس دوخت و خط نوشت
17-صحیفه سجادیه به خواهر قرآن معروف است
18-رودکی، ناصرخسرو و حافظ شاعرانی بودند که در نوجوانی حافظ کل قرآن بودند.
19-سلمان فارسی اولین شخصی بود که سوره حمد را به زبان فارسی ترجمه کرد.
20-استاد محمود خلیل الحصری اولین کسی بود که قرآن را به روش ترتیل خواند                 
21-قران دارای ۶,۲۳۶ ایه (نشانه) است
22-قران دارای ۷۷,۷۰۱ کلمه است
23-قران دارای ۳۲۳,۶۷۱ حرف است
24-قران دارای ۹۳,۲۴۳ فتحه است
25-قران دارای ۳۹,۵۸۶ کسره است
26-قران دارای ۴,۸۰۸ ضمه است
27-قران دارای ۱۹,۲۵۳ تشدید است
28-قران دارای ۳,۲۷۲ همزه است
29-قران دارای ۱,۷۷۱ مد است
30-قران دارای ۱,۰۱۵,۰۳۰ نقطه است
31-قران دارای ۵,۰۹۸ وقف است
32-قران در ۲۳ سال بر پیامبر نازل شد
نوشته شده توسط حمیدرضا مبارکی

امام حسین علیه السلام تا هفت سالگی در مهد نبوت تربیت شد. پیامبراسلام، او را در آغوش خویش با آموزه های آسمانی اسلام پرورش داد و زیرنظر خود تربیت کرد. میزان علاقه پیامبر به حسین علیه السلام به اندازه ای بود که کوچک ترین ناراحتی او را تحمل نمی کرد. روزی از در خانه فاطمه علیهاالسلام می گذشت. وقتی صدای گریه حسین علیه السلام را شنید، وارد خانه شد و به دخترش فرمود: «مگر نمی دانی که گریه حسین علیه السلام مرا اندوهگین می سازد.» سپس نوزاد را بوسید و گفت: «خدایا! من این نوزاد را دوست دارم. تو نیز او را دوست بدار». 
 
در دوران خلافت پدر
 
در دوران خلافت پنج ساله امیرمؤمنان علی علیه السلام ، امام حسین علیه السلام در صحنه های سیاسی و نظامی مهم زمان در کنار آن حضرت قرار داشت. ایشان در جنگ جمل، فرماندهی جناح چپ سپاه علوی را عهده دار بود و در جنگ صفین نیز افزون بر حضور در میدان نبرد، با سخنرانی های پرشور، در تشویق یاران حضرت علی علیه السلام برای شرکت در جنگ نقشی فعال داشت.

بقیه در ادامه مطلب...

وجود مقدس امام حسین(ع) در تمامی صفات و خصایص و معجزات مانند قرآن کریم است.
 
از این رو به مواردی از آن اشاره می کنیم:
 
 1_قرآن سید الکلام است(1)،امام حسین(ع) سید الشهدا است.(2)
 
2_قرآن مجید شافع است کسی را که تلاوت کند او را مداومت بر قرائتش داشته باشد، امام حسین(ع) هم شافع است و شفاعت می کند کسی را که او را زیارت کرده است و بر او گریه کرده است.
 
3_ همانطوری که قرآن کریم « هدی للناس الی الاسلام و بینات عن الهدی و الفرقان»(3) است، وجود امام حسین(ع) هم هدی للناس است به سوی ایمان و بینات من الهدی و الفرقان است  بین اهل حق و باطل است در روز شهادتش هست.
 

4_ اگر قرآن عظیم است و «القرآن العظیم»(4) است، امام حسین(ع) نیز سوابق عظیمی دارد یعنی «عظیم السوابق»(5) است.

 
5_قرآن مجید کتاب مبین است(6)، امام حسین(ع) هم امام مبین است.
 
6_قرآن همیشه تازه است کهنه نمی شود. با گذشت زمان کهنه نمی شود و بتکرارکردن آن خسته کننده نیست و هر قدر بخوانی و تکرار کنی خستگی نمی آورد. مانند مشک عطر است که هر قدر تکرارش کنی عطرش و صنوعش زیاد می شود، وجود امام حسین(ع) هم این چنین است.
 
7_ قرآن معجزه است با اسلوب خودش وبا معانیش تماماً معجزه است، امام حسین(ع) هم معجزه است با سر مقدس و بدن مبارکش تماماً.

بقیه در ادامه مطلب...