رسول گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و اله در حدیث شریفی سه عمل برتر در دنیا را نام برده اند.

ابو علقمه می گوید: پیامبر اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله بعد از نماز صبح رو به ما کرد و فرمود: اصحاب من! دیشب عمویم حمزه و برادرم جعفر (طیار) را در خواب دیدم. به آن دو نزدیک شدم و گفتم: «کدام عمل را برتر یافتید؟»

پاسخ دادند: پدر و مادر ما فدایت، ما صلوات بر تو، تشنه را سیراب کردن و محبت علی بن ابی طالب علیه السلام را برترین اعمال یافتیم.

متن حدیث:

عَنْ أَبِی عَلْقَمَةَ قال: صَلَّی بِنَا رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله الصُّبْحَ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَینَا فَقَالَ: مَعَاشِرَ أَصْحَابِی رَأَیتُ الْبَارِحَةَ عَمِّی حَمْزَةَ بْنَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَ أَخِی جَعْفَرَ بْنَ أَبِی طَالِبٍ... فَدَنَوْتُ مِنْهُمَا فَقُلْتُ: بِأَبِی أَنْتَُما أَی الاْءَعْمَالِ وَجَدْتُمَا أَفْضَلُ؟ قَالا: فَدَینَاک بالآبَاءِ وَالامُّهاتِ وَجَدْنَا أَفْضَلَ الاْءَعْمَالِ الصَّلاةَ عَلَیک وَ سَقْی الْمَالِ وَ حُبَّ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام.

«بحارالانوار،جلد 39،صفحه 274»

امام جواد(ع) اولین امامی است که در سن کودکی یعنی هشت سالگی به امامت رسیده است. ایشان در همین سن مناظراتی را با علمای زمان خود داشته است که بسیاری از این مناظرات و پاسخ‌های امام جواد (ع) جالب و تامل برانگیز است. علت اصلى پیدایش این مناظرات این بود که امامت حضرت به جهت کم بودن سن براى بسیارى از شیعیان کاملاً ثابت نشده بود (گرچه بزرگان و دانایان شیعه بر اساس عقیده شیعه هیچ شک و تردیدى در این زمینه نداشتند) از این رو براى اطمینان خاطر و به عنوان آزمایش، سؤالات فراوانى از آن حضرت مى‏‌کردند که داستان یکی از این مناظرات در کتاب سیره پیشوایان اثر مهدی پیشوائی به رشته تحریر در آمده است.

مناظره با یحیى بن اکثم
وقتى مأمون از طوس به بغداد آمد، نامه‌‏اى براى حضرت جواد(ع) فرستاد و امام را به بغداد دعوت کرد. البته این دعوت نیز مثل دعوت امام رضا به طوس، دعوت ظاهرى و در واقع سفر اجبارى بود. حضرت پذیرفت و بعد از چند روز که وارد بغداد شد، مأمون او را به کاخ خود دعوت کرد و پیشنهاد تزویج دختر خود «اُمّ الفضل» را به ایشان کرد.

بقیه در ادامه مطلب...

آشنایی با نماز های مستحبی
نمازهای مستحبی زیاد است و آنها را نافله گویند و بین نمازهای مستحبی به خواندن نافله‌های شبانه روز بیشتر سفارش شده و آنها را در غیر روز جمعه سی و چهار ركعتند كه هشت ركعت آن نافله ظهر و هشت ركعت نافله عصر و چهار ركعت نافله مغرب و دو ركعت نافله عشا ویازده ركعت نافله شب و دو ركعت نافله صبح میباشد و چون دو ركعت نافله عشا را بنابر احتیاط واجب باید نشسته خواند ، یك ركعت حساب میشود . ولی در روز جمعه بر شانزده ركعت نافله ظهر و عصر ، چهار ركعت اضافه میشود .


فلسفه نمازهاي نافله چيست؟ و چگونه مي توان از آن بهره برداري بالايي نمود؟

در روايات وارد گشته که نمازهاي نافله مانند سدي هستند که از نمازهاي واجب محافظت مي کنند يا موجب جبران نقائص نماز مي گردند.
امام سجاد(ع) فرمودند: «حق تعالي تدارک خواهد فرمود نقصان نمازهايتان را به نمازهاي نافله» (منتهي الامال، تاريخ امام سجاد علیه السلام)

البته برخي از نمازهاي مستحبي اثرات مخصوص به خودي نيز دارند مانند نماز شب که خواص متعددي در روايات براي آن بيان شده مانند تقويت ايمان و انس به خداوند، زيادي روزي، زيبايي چهره و... .
يا نماز جعفر طيار که براي برآورده شدن حاجت يا رفع مشکل خوانده مي شود يا نماز شکر که موجب ازدياد نعمت مي گردد و طريقه بهره برداري کامل از نوافل همان شيوه اي است که خود معصومين(ع) به نسبت به انجام نوافل دستور داده اند، يعني به هيچ وجه کمترين تغييري در آن ايجاد نکنيم.
تمام نمازهاى يوميه براى خود نماز نافلهاى دارند كه به صورت دو ركعتى همانند نماز صبح خوانده مىشود .

نماز های نافله روزانه
نافله صبح: دو ركعت قبل از نماز صبح.
نافله ظهر : 4 تا دو ركعتى قبل از نماز ظهر.
نافله عصر: 4 تا دو ركعتى قبل از نماز عصر.
نافله مغرب: 2 تا دو ركعتى بعد از نماز مغرب.
نافله عشا: يك دو ركعتى به صورت نشسته.

بقیه در ادامه مطلب...

در این مقاله از کلام گهربار معصومین علیهم السلام کمک گرفته شده تا برخی از راههای پاک شدن از گناه بیان شود و دستوراتی مبنی بر انجام اعمال عبادی (مثل: ذکر و نماز و روزه ) و اعمال اجتماعی (مثل کمک به دیگران و تعلیم و تشیع جنازه) و بهترین راههای ممکن برای پاک شدن از گناهان مورد توجه قرار گرفته است.

باب استغفار

اقرار بر گناه

یکی از راههای پاک شدن از گناه اقرار بر آن گناه می باشد البته در دستورات اسلامی اقرار به گناه را فقط در محضر باری تعالی جایز می داند و به هیچ کسی اجازه نمی دهد که برای کسی گناه خود را بیان کند. ابَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ إِنَّهُ وَ اللَّهِ مَا خَرَجَ عَبْدٌ مِنْ ذَنْبٍ بِإِصْرَارٍ وَ مَا خَرَجَ عَبْدٌ مِنْ ذَنْبٍ إِلَّا بِإِقْرَارٍ. امام صادق (ع) : همانا به خدا قسم بنده از گناه، با اصرار بر گناه خارج نمی شود وبنده از گناه خارج نمی شود مگر با اقرار بر گناه(۱).

توبه کننده

یکی از راههای پاک شدن از گناه توبه و بازگشت ازگناه و آن هم بازگشتی که دیگر به آن بر نگردد. انسان را به جایی می رساند که مساوی با کسی است که دیگر گناه نکرده است واگر به گناه برگردد مثل مسخره کننده توبه است .عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ التَّائِبُ مِنَ الذَّنْبِ کَمَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ وَ الْمُقِیمُ عَلَى الذَّنْبِ وَ هُوَ مُسْتَغْفِرٌ مِنْهُ کَالْمُسْتَهْزِئِ .جابر می گوید از امام باقر (ع) شنیدم که می فرماید :توبه کننده از گناه مثل کسی است که گناهی بر او نیست .وگناهکاری که درحال گناه استغفار کننده از آن گناه می باشد!! مثل مسخره کننده می باشد .(۲)

بقیه در ادامه مطلب...

حدودا پس از دوران دفاع مقدس بود که دشمن به خوبی دریافت که نمی تواند ملت ایران را در جنگ سخت و با بهره گیری از توپ و تانک شکست دهد؛ چرا که مردم ایران روحیه شهادت طلبی دارند و حتی تمام توان و قوای دشمن نیز حریف این روحیه نخواهد شد.

از همین رو طبیعی بود که دشمن پس از ناکامی اش در جنگ سخت به جبهه جنگ نرم روی آورد و در این راستا نیز «عقیده و مذهب» مردم را به عنوان محکمترین دژ در برابر اهداف شوم خود حس کند و به خوبی به این نتیجه رسیده است که برای تخریب فرهنگ مردم ایران باید آنها را از دین و مذهب جدا کند.

اما براستی سرچشمه دین و مذهب مردم ایران کجاست؟ ملت ایران در چه مکان ها و زمان هایی روحیه مذهبی خود را احیاء و برای مقابله با دشمن، یکپارچه و متحد می شوند؟ پر واضح است که هیئت های مذهبی مهمترین فضایی است که همه مردم فارغ از هر عقیده سیاسی و اجتماعی را زیر یک بیرق دور هم جمع می کند و اتفاقا دشمن از همین اتحاد هراس دارد و تجربه ثابت کرده است که برای برهم زدن این اتحاد از هیچ تلاشی دریغ نمی کند.

نمونه های زیادی را می توان برای خدشه وارد کردن به هیئت های مذهبی و بدعت گذاری های جدید در جریان مراسمات عزاداری اباعبدلله(ع) مثال زد اما نکته ای که اخیرا دشمن بر روی آن تمرکز کرده است، تفرقه بین مذهبیون با محوریت ولایت فقیه است.

بقیه در ادامه مطلب...